NTENT="IR" />
کلارآباد دات کام |
پشت صحنه نگاه ابزاری اصلاح طلبان به لاریجانی/ روحانی مراقب این "عادت" دومخردادیها باشد!
نگاه ابزاری اصلاح طلبان به لاریجانی همانند همان نگاهی است که در این سالها به دولت روحانی تحت عنوان رحم اجاره ای داشته اند و البته با این تفاوت که اینک در اولین فرصت و کمی قدرت پیدا کردن در مجلس تلاش می کنند از لاریجانی بگذرند ولی درباره روحانی هنوز این فرصت را پیدا نکرده اند!
![]() اصلاح طلبان از زمان اعلام نتایج انتخابات مجلس دهم، یک روز از ریاست لاریجانی حمایت می کنند و روز دیگر می گویند گزینه اول و آخر آنها عارف است. حتی برخی از آنها پا را فراتر می گذارند و می گویند لاریجانی به نفع عارف باید کنار هم برود. همچنان که علی صوفی از اعضای شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان گفته است: 90 درصد منتخبان مجلس اصلاح طلب هستند و حتی روحانی و هاشمی و رئیس دولت اصلاحات بر ریاست عارف بر مجلس توافق کرده اند. در این میان علی شکوریراد عضو حزب منحله مشارکت نیز معتقد است «شانس ریاست عارف بالاست» و عبداله ناصری نیز گفته است: اگر اصلاح طلبان اکثریت کرسیها را در مجلس دهم داشته باشند و شخص عارف نیز کاندیدای ریاست مجلس شود، قطعا رای به ریاست وی خواهند داد و از عارف حمایت خواهند کرد. اما از سوی دیگر صادق زیباکلام یکی دیگر از تئورسین های اصلاح طلب نیز معتقد است: اصلاحطلبان در اندیشه رقابت با آقای لاریجانی برای تصدی کرسی ریاست مجلس نباشند. اگر در دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز تعداد قابل توجهی از لیست امید به مجلس راه یابند و تعداد کرسیهای لیست امید افزایش پیدا کند و در نتیجه آقای عارف بتوانند ریاست مجلس را به دست بیاورند، آقای عارف نباید بر ریاست مجلس تکیه بزنند. مجلسی که آقای دکتر عارف در رأس آن باشند کارایی خود را به شدت از دست خواهد داد، به این خاطر که از همان روز اول اصولگرایان در برابر آن جبههگیری خواهند نمود و حکایت ریاست مجلس دهم همچون مجلس ششم خواهد شد. وی میافزاید: اصلاحطلبان نباید اصراری داشته باشند که نوک پیکان آنها به سوی ریاست مجلس باشد این کار در حقیقت باعث به چالش کشیدن و مخالفت روزافزون اصولگرایان خواهد شد. نخستین و مهمترین شرط اینکه چنین اتفاقی نیفتد هم این است که اصلاحطلبان این موضوع را بپذیرند و به دنبال رویارویی با آقای لاریجانی نروند و کار را به رایگیری در صحن علنی مجلس نکشانند. اما در حالی که روزنامه اصلاح طلب آرمان نیز به صراحت از ریاست لاریجانی بر مجلس سخن می گوید، روزنامه شرق و اعتماد با کمی احتیاط ضمن طرح گاه و بی گاه ریاست عارف بر مجلس، از عدم ریسک کردن قبل از تعیین تکلیف 69 کرسی باقیمانده مجلس نیز سخن می گویند و درباره جدا شدن از لاریجانی نیز تذکر می دهند. حتی روزنامه شرق در گزارشی با اشاره به اظهارات علی صوفی درباره توافق بر ریاست عارف بر مجلس نوشته است: «شاید عاقلانه بود که موضوع تا این اندازه رسانهای نمیشد تا فضای مذاکره و رایزنی و چانهزنی برای صحن مجلس مهیاتر میشد.» این در حالی است که عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاحطلبان، در همینباره در گفتوگو با عصر ایران به اصلاحطلبان هشدار داد وارد بازی رقیب نشوند. او گفت: در آخرین جلسه مجمع مشورتی اصلاحات، درباره انتخابات به این نتیجه رسیدیم که تا پایان انتخابات مرحله دوم که سرنوشتساز است به هیچ موضوعی ازجمله انتخاب رئیس مجلس فکر نکنیم. او ادامه داد: عارف نامزد جریان اصلاحات است اما واقعیت این است که مرحله دوم انتخابات رئیس آینده را مشخص خواهد کرد. او درباره نظر اصلاحطلبان درباره لاریجانی گفت: قطعا او یک اصولگراست اما لاریجانی را دیگر اصولگرای دوران ریاست صداوسیما نمیدانیم. او امروز یک اصولگرای معتدل است که قابل تعامل و گفتوگو است. جالب آنکه روزنامه اعتماد نیز در ادامه همین سیاست با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن علی لاریجانی توسط اصلاح طلبان نوشته است: « اصلاحطلبان ترجیح میدهند وارد وزنکشی با نیروهای معتدل اصولگرا نشوند و تحت عنوان حامیان دولت چتری فراتر از مرزهای اصولگرایی و اصلاحطلبی بگسترانند. آنها این رفتار سیاسی را در دو انتخابات 92 و 94 تجربه کردند. اصلاحطلبان در انتخابات 92 با صرف نظر از کاندیدای اختصاصی جریان خود و انصراف عارف، از روحانی حمایت کردند و در انتخابات 94 نیز با قرار دادن نامهایی نظیر علی مطهری، کاظم جلالی و بهروز نعمتی در لیست انتخاباتی امید نشان دادند شکلگیری مجلسی کارآمد و همراه دولت را به حذف نیروهای اصولگرا ترجیح میدهند و تنها در فکر منافع ملی هستند. در ادامه آن استراتژی آنها حالا بر خلاف اصولگرایان که بیمحابا به چهرههای اصلاحطلب حمله میکنند احترام نیروهایی نظیر لاریجانی را حفظ میکنند و نمیخواهند با او وارد وزن کشی شوند چرا که لاریجانی در این سالهای اخیر نشان داده بین منافع یک جریان که خود را اصولگرا مینامد و منافع ملی قلم قرمزش روی منافع ملی نمینشیند. اما روزنامه اعتماد پس از کشیدن با دست در مرحله پس زدن با پا درباره لاریجانی در ادامه می نویسد: «با این حال هر چه به سمت روزهای شروع مجلس دهم نزدیک میشویم تلاشها برای شکلگیری توافقی درون پارلمان و نه تعیینتکلیف برای نمایندگان شدت بیشتری میگیرد. اصلاحطلبان یکپارچه معتقدند عارف گزینه مطلوبی برای ریاست مجلس دهم است. آنها میخواهند بعد از یک دوره دوازده ساله بار دیگر به مدیریت قوه مقننه بازگردند. از سویی عارف نیز در هیچ سطحی از قدرت سیاسی در ایران به عنوان یک نیروی تندرو شناخته نمیشود و میتواند بهترین گزینه اصلاحطلبان برای بازگشت به حاکمیت و قدرت سیاسی باشد. برخی چهرههای سیاسی این جریان معتقدند شرایط حساس سیاسی در داخل و خارج ایجاب میکند تا اصلاحطلبان با تابلو و پرچم خود وارد تعامل با هسته اصلی قدرت شوند و نیابت و وکالت ترمیم رابطه شان با برخی ارکان حاکمیت را به کسی ندهند و اینبار خود راسا وارد این تعامل شوند.» اعتماد در ادامه گزارش خود البته فواید ریاست لاریجانی و عارف را نیز مورد بررسی قرار داده و بر هرکدام فواید زیادی را ذکر کرده است! با این وجود نگاه ابزاری اصلاح طلبان به لاریجانی همانند همان نگاهی است که در این سالها به دولت روحانی تحت عنوان رحم اجاره ای داشته اند و البته با این تفاوت که اینک در اولین فرصت و کمی قدرت پیدا کردن در مجلس تلاش می کنند از لاریجانی بگذرند ولی درباره روحانی هنوز این فرصت را پیدا نکرده اند! این در حالی است که با وجودی که اصلاح طلبان در سیاست خارجه از دولت روحانی حمایت می کنند ولی در حوزه اقتصادی تلاش می کنند که کارنامه روحانی به پای انها نوشته نشود و در زمان مناسب برای ریاست جمهوری از صندوق رای گزینه اصلاح طلبان در آینده کم نشود. شاید ماه های نه چندان دور اصلاح طلبان همانند این روزهای لاریجانی با حسن روحانی آشکارتر رفتار کنند. استراتژی با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن! هرچند که بخشی از رفتار آنها این روزها نیز همین گونه نسبت به روحانی است. [ یکشنبه 95/1/29 ] [ 12:14 صبح ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
|